คุณลักษณะ'น้ำตายังมาวันนี้' - เรื่องราวลิเวอร์พูลของฉัน... กับ Sami Hyypia

ลิเวอร์พูลเป็นสโมสรที่ฉันโปรดปรานเมื่อฉันยังเด็ก

เสื้อเชิ้ตลิเวอร์พูลตัวแรกของฉันมีลูกอมที่ด้านหน้ามีแถบสีขาวฉันยังคงมีภาพจากตอนที่ฉันเล่นให้กับลิเวอร์พูล และฉันถือเสื้อแรกนั้นในช่วงต้นทศวรรษที่ 80 ลิเวอร์พูลค่อนข้างประสบความสำเร็จดังนั้นฉันคิดว่ามันมาจากสิ่งนั้นฉันยังไม่อายุ 10 ปีดังนั้นคุณจึงเริ่มติดตามสโมสรที่ประสบความสำเร็จเสมออาจมากกว่าสิ่งอื่นฉันไม่มีประวัติว่าพ่อแม่ของฉันเป็นแฟนลิเวอร์พูล

ในเวลานั้นเกมมีเวลาเพียง 15.00 น. ในวันเสาร์ ซึ่งพวกเขาแสดงสดหนึ่งเกมในฟินแลนด์ทุกวันเสาร์ฉันจำวันเสาร์ได้เพราะถึงเวลาห้าโมงในฟินแลนด์เมื่อมันเริ่มขึ้นดังนั้นเราจึงไปซาวน่าก่อนเกมแล้วเตรียมพร้อมสำหรับเกมและอยู่หน้าทีวีเสมอเวลา 17.00 น. ในวันเสาร์นั่นเป็นประเพณีที่ยอดเยี่ยมมันไม่เหมือนกับทุกวันที่คุณมีเกมทุกวัน เสมอวันเสาร์เวลา 17.00 น. หน้าทีวีดูพรีเมียร์ลีกบางครั้งฉันโชคดีที่พวกเขาแสดงเกมลิเวอร์พูล

ที่จริงแล้วทีมโปรดของพ่อของฉันคือ...[ไอ]... จากแมนเชสเตอร์บางทีอาจเป็นเพราะตอนนั้นเรามีการต่อสู้เล็กน้อยที่บ้านเพื่อสนับสนุนแต่เขาก็เปลี่ยนสโมสรที่ชื่นชอบ!ตอนนี้มันคือลิเวอร์พูล

เมื่อฉันลงนามกับลิเวอร์พูลในปี 1999 นั่นก็เหมือนกับการปิดวงกลม หรือความฝันเป็นจริงที่ฉันสามารถลงนามข้อตกลงกับสโมสรโปรดของฉันได้

ฉันพบเจอราร์ด ฮูลเลียร์ครั้งแรกเมื่อเขามาดูเกมของฉันในฮอลแลนด์ และหลังจากนั้นฉันก็เห็นเขา

นั่นอาจเป็นช่วงแรกที่ฉันตระหนักว่า 'เฮ้ นี่อาจเกิดขึ้น' เพราะฉันพบผู้จัดการและเขากำลังบอกฉันว่าแผนของเขาอยู่กับฉันอย่างไรเขาบอกเพียงว่าเขากำลังวางแผนกับฉัน ฉันจะเป็นอีกฝ่ายหนึ่งในแผนของเขาในอีกหลายปีข้างหน้าและฉันมีความสุขมากถ้าเขาคิดแบบนั้นแต่ฉันไม่รู้เลยว่ามันจะเป็นไปอย่างไรฉันมักจะเจียมตัวมากและเป็นผู้ชายที่ทันสมัยอยู่เสมอ

ฉันมาที่ลิเวอร์พูลเพื่อทำสิ่งที่ดีที่สุดของฉัน และตอนนี้มันยอดเยี่ยมมากหลังจากนั้นที่สิ่งที่ดีที่สุดของฉันทำให้ฉันอาชีพในสโมสรฟุตบอลลิเวอร์พูลที่ฉันมีวันนั้นเมื่อฉันลงนามในข้อตกลงของฉัน หากมีคนมาบอกฉันว่า 'คุณจะใช้เวลา 10 ปีข้างหน้าที่นี่และคุณจะชนะสิ่งนี้และสิ่งนี้และคุณจะเล่นเกมมากมาย' ฉันจะไม่เชื่ออย่างนั้นมันเหมือนกับการใช้ชีวิตในความฝันเป็นเวลา 10 ปี

เราไม่ได้ชนะอะไรเลยในฤดูกาลแรกของฉัน แต่ฉันได้ยึดมั่นในฐานะผู้เล่นพรีเมียร์ลีก

หนึ่งในรางวัลที่ใหญ่ที่สุดที่ฉันได้รับเป็นรายบุคคลคือผู้เล่นเดือนในพรีเมียร์ลีกนักป้องกันไม่เคยได้รับมันหลายครั้งและเกิดขึ้นในฤดูกาลแรกในเดือนพฤศจิกายนฉันยังคงมีรางวัลที่บ้านและนั่นเป็นพิเศษสำหรับฉัน

สิ่งที่พิเศษสำหรับฉันคือวิธีที่สโมสรมีต่อฉัน เพราะสามเดือนหลังจากที่ฉันมาฉันฉันได้รับสายรัดแขนกัปตันในเกมกับเวสต์แฮมเรากำลังเล่นออกไปและเราไปที่ห้องแต่งตัวและสายรัดแขนอยู่ที่ที่ฉันเจมี่เรดคแนปป์เป็นกัปตันคนแรก และ ร็อบบี้ ฟาวเลอร์เป็นคนที่สอง และทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บดังนั้นฉันจึงมีสายรัดแขนและฉันสับสนว่าเป็นไปได้ แต่มีความสุขมากเช่นกัน

และหลังจากผ่านไปสามเดือนสโมสรก็ต้องการต่ออายุสัญญาของฉันนั่นแสดงให้ฉันเห็นว่าสโมสรเป็นอย่างไรฉันได้เซ็นสัญญาสี่ปีและหลังจากผ่านไปสามเดือนสโมสรต้องการเสนอสัญญาใหม่ให้ฉัน

แน่นอนว่าฤดูกาลที่สองเป็นเอกลักษณ์และพิเศษเนื่องจากเราชนะลีกคัพ เอฟเอคัพ และยูฟ่าคัพมันมีความต้องการและเหนื่อยมากในช่วงฤดูกาลนั้น แต่มันเป็นประสบการณ์แบบที่คุณจะไม่สามารถใช้ชีวิตได้อีกเลย

ฉันค่อนข้างสงบ แต่ฉันมีประสาทและตลอดอาชีพของฉันฉันมักจะมีท้องไม่ดีก่อนเกม... ฉันต้องไปห้องน้ำห้าหรือหกครั้งก่อนเกม!เป็นเพราะท้องของฉันไม่ถูกต้อง แต่นั่นเป็นความกังวลที่ดีฉันรู้สึกว่าเมื่อฉันมีความกังวลใจนั้นฉันจะได้รับประโยชน์จากตัวเองมากขึ้น

ฉันยังตัดสินใจในภายหลังว่าถ้าฉันสูญเสียความกังวลใจฉันจะหยุดเล่นแต่ฉันไม่เคยแพ้ฉันมีมันจนถึงจุดสิ้นสุดและนั่นไม่ใช่เหตุผลที่ฉันหยุดเล่น

เมื่อราฟา เบนิเตซ เข้าดำรงตำแหน่งจากเจอราร์ดในปี 2004 มันรู้สึกแปลกในตอนแรก

บางทีผู้เล่นหลายคนอาจคิดว่าเมื่อผู้จัดการคนใหม่มาพวกเขาไม่แน่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นบางทีนั่นอาจจะเข้ามาในหัวของฉันด้วยนิดหน่อย แต่ในทางกลับกัน ถ้าผู้จัดการไม่ชอบฉันก็มีผู้จัดการ 100 คนที่ชอบฉันดังนั้นฉันไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยเมื่อเขามา

มันเป็นความคิดเดียวกันที่ฉันล้มศีรษะ ทำงานอย่างหนักในการฝึกซ้อม เตรียมตัวเองให้พร้อมสำหรับเกมและเล่นให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้

ฉันชอบทำงานกับเขาเพราะในเรื่องฟุตบอลฉันเรียนรู้มากมายจากเขาเขามีความเฉพาะเจาะจงมากในเรื่องยุทธวิธีและนั่นก็ยอดเยี่ยมสำหรับฉันในด้านฟุตบอลเช่นกันฉันเคยมีไว้ในหัวฉันว่าฉันอยากจะโค้ชวันหนึ่งและในช่วงนั้นของชีวิตของฉันฉันเรียนรู้มากมายจากเขาเช่นกัน

ฉันเศร้าเมื่อเจอราร์ด ฮูลเลียร์ ต้องไปแต่ในทางกลับกันเรามีผู้จัดการประเภทอื่นและฉันคิดว่าส่วนที่เหลือเป็นประวัติศาสตร์เพราะในฤดูกาลแรกของ Rafa เราชนะการแข่งขันอิสตันบูลชิงชนะเลิศดังนั้นทุกคนอาจมีความสุขหลังจากฤดูกาลแรก

20 ปีต่อมา ฉันยังไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในแชมเปียนส์ลีกรอบชิงชนะเลิศนั้นได้อีกต่อไป

คุณต้องดูฝั่งเอซีมิลานเท่านั้นทีมอิตาลีในเวลานั้น ถ้าเป็นผู้นำ 1-0 พวกเขาสามารถควบคุมเกมได้แล้วชนะ 1-0 พวกเขาจะไม่อนุญาตให้คุณทำประตูได้บางทีเราอาจเป็นโชคดีที่ 3-0 พวกเขาก็คิดเช่นกันในครึ่งไทม์ว่ามันเสร็จแล้วว่าหลังของเราแตกแล้วและเราไม่สามารถกลับมาได้บางทีนั่นอาจเป็นพรของเราอย่างหนึ่ง

ฉันยังไม่เข้าใจว่าเราชนะมันอย่างไร เรากลับมาได้อย่างไรผู้คนมักจะพูดว่าคุณต้องเชื่อในบางสิ่งเพื่อให้มันเกิดขึ้น แต่คืนนั้นแสดงให้ฉันเห็นว่าแม้ว่าคุณจะไม่เชื่อ แต่ถ้าคุณใช้ความพยายามสูงสุดเพื่อบางสิ่งบางอย่างก็อาจเกิดขึ้นได้

ฉันคิดว่าความฝันของนักฟุตบอลทุกคนคือการยกถ้วยแชมเปียนส์ลีกอย่างน้อยหนึ่งครั้ง และเราต้องทำมันในสถานการณ์ที่น่าทึ่งในอิสตันบูล ดังนั้นฉันจึงขอบคุณสำหรับเรื่องนี้และขอบคุณเพื่อนร่วมทีมทุกคนที่เราสามารถเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ เพราะเรามีอุปสรรคใหญ่สองสามประการที่ต้องผ่านก่อนรอบชิงชนะเลิศ

ฉันคิดว่านั่นทำให้มันพิเศษยิ่งขึ้นช่วงกลุ่ม เกมสุดท้ายที่เราต้องชนะด้วยสองประตูกับ Olympicaos และ Rivaldo ทำประตูแรกของเกมในครึ่งหลังเราต้องทำประตูสามประตูและยังรวมถึงรอบรองชนะเลิศของเชลซี - ฉันคิดว่านั่นเป็นบรรยากาศที่ดีที่สุดที่ฉันรู้สึกในฐานะผู้เล่นที่แอนฟิลด์ มันดังมากตลอดทั้งเกม

นั่นทำให้การชนะรอบชิงชนะเลิศพิเศษยิ่งขึ้นและบางทีเมื่อรอบชิงชนะเลิศเป็นแบบนั้น ผู้คนจำไม่ถึงรอบรองชนะเลิศและเกมสุดท้ายของเวทีกลุ่มจะไม่มีการแข่งขันแชมเปียนส์ลีกชิงชนะเลิศแบบนั้นอีกเลยไม่มีและจะไม่มี

เมื่อฉันออกจากสโมสรในปี 2009 ฉันรู้ว่าฉันกำลังทิ้งเพื่อนจำนวนมากและคนดีจำนวนมาก

แต่ชีวิตดำเนินต่อไป และฉันรู้สึกขอบคุณที่ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว LFCฉันจะไม่เปลี่ยนสิ่งนี้ด้วยอะไรเลย

เกมสุดท้ายของฉัน ฉันยังไม่มีความสุขที่ฉันมีเวลาเพียงหกนาทีหรืออะไรก็ตาม!แต่นั่นคือการตัดสินใจของผู้จัดการและฉันยอมรับการตัดสินใจของผู้จัดการเสมอฝูงชนยอดเยี่ยมตั้งแต่เริ่มเกมพวกเขากำลังตะโกนชื่อของฉันและโมเสคก็ยอดเยี่ยมก่อนเกมพวกเขาต้องการให้ฉันขึ้นสนาม

มันยังคงเป็นอารมณ์เมื่อฉันนึกถึงวันนั้นและเมื่อฉันเห็นบางฉากจากวันนั้นถึงกระนั้นน้ำตาก็มาถึงดวงตาของฉัน

ฉันใกล้จะกลับไปลิเวอร์พูลภายใต้รอย ฮอดจ์สัน ปีต่อมา

รอย กล่าวว่าเขาต้องการให้ฉันกลับมามันเหมือนบทบาทสองครั้งเพราะเราได้ทำงานร่วมกับทีมชาติฟินแลนด์เรารู้จักกันจากสิ่งนั้นและฉันมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาฉันบอกกับรอย ว่าตอนนี้ฉันอยู่ที่ไบเออร์เลเวอร์คูเซ่นและฉันต้องการพูดกับพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้

ฉันพูดคุยกับผู้อำนวยการของเลเวอร์คูเซ่น บอกพวกเขาว่ารอย โทรหาฉันและถามว่าฉันจะกลับไปลิเวอร์พูลหรือไม่ และความคิดเห็นของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้คืออะไร?ฉันรู้ว่าพวกเขาเคารพฉันในฐานะบุคคลและฉันรู้ว่าพวกเขาจะซื่อสัตย์กับคำตอบของพวกเขาฉันคิดว่าพวกเขาจะคิดถึงฉันเล็กน้อยในสถานการณ์นี้

แต่พวกเขากล่าวว่า “ดูเถิด เรามีความสุขมากที่ท่านอยู่ที่นี่และเราไม่เต็มใจที่จะปล่อยท่านไป”นั่นเป็นเรื่องสำหรับฉันฉันไม่ใช่คนที่เริ่มต่อสู้ฉันยอมรับชะตากรรมของฉันหรือยอมรับการตัดสินใจเกี่ยวกับฉันฉันเคารพความคิดเห็นของพวกเขา

ฉันบอกรอยและอธิบายว่าเลเวอร์คูเซ่นต้องการให้ฉันอยู่ และนั่นคือจุดสิ้นสุดของการสนทนาเขาเคารพความคิดเห็นของฉันและการตัดสินใจของฉัน

ไฮเปียกำลังพูดคุยกับคริส ชอว์ของ LiverpoolFC.com

อ่านเพิ่มเติมจากซีรีส์ 'เรื่องราวลิเวอร์พูลของฉัน'...

• ลูคัส ลีวา แกรี่ แมคแ
• คลลิสเตอร์ เอมิล เฮสกี้ รากนาร์ คลาวัน